Christiaan Ingelse op het Reil-orgel vanuit de St. Nikolauskirche te Rosenheim.
Tussen 1737 en 1750, dus in de laatste jaren van zijn leven, richtte Johann Sebastian Bach een muzikaal monument op voor de polyfonie van een ongekende perfectie en muzikale schoonheid: Die Kunst der Fuge.
In Die Kunst der Fuge geeft hij een staalkaart van alle contrapuntische mogelijkheden in een reeks fuga’s en canons die allemaal gebaseerd zijn op één enkel basisthema, geschreven in één toonsoort: d kleine terts.
En alhoewel er in dit werk sprake is van vaak griezelig knap en complex gecomponeerde muziek (echt voer voor muziektheoretici die de schoonheid van de muzikale architectuur weten te waarderen!), blijft het tegelijkertijd voluit schitterend klinkende muziek, muziek met emotie, natuurlijk en niet geforceerd door de imponerende muziektheoretische kunstgrepen!
De laatste fuga uit Die Kunst der Fuge, Contrapunctus XIV is een fuga met vier thema’s, een zgn. quadrupel-fuga.
Helaas heeft Bach deze fuga, vanwege zijn vroegtijdige overlijden niet zelf kunnen voltooien.
In deze cd-opname hoort u deze quadrupel fuga, zowel in de onvoltooide versie zoals hij is overgeleverd als in een voltooide versie.
Deze voltooide versie is door Christiaan Ingelse gemaakt en is ook als bladmuziek in druk verschenen bij Valeur Ajoutée Muziekuitgeverij.
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.